اعتماد کن به هر چه که می آید ، اعتماد کن به هر چه که میرود ، به چه معناست؟

اعتماد کن به هر چه که می آید

اعتماد کن به هر چه که میرود

و اعتماد کن به هر چه که می ماند

اعتماد کن به هر چه که ترکت میکند

اعتماد کن همه اینها برای صیقل دادن

و زدودن غبار  و نمایان شدن روحت آمده اند

آن هنگام که خویشتن دوستی را آغاز کنید، در می یابید

 که درد فقط علامتی است که هشدار میدهد

بر خلاف ذات خود زندگی می کنید.

اعتماد کن ، میوه عشق و خویشتن را خواهی یافت

در این بین یادت باشد که تو آسمانی و اجازه نده که ابرها

تو را با خود به این طرف و آن طرف بکشانند.

در مرکز ثابت باقی بمان و لذت کُل بودن را بِچِش.

نکته:

اما این اعتماد کردن واقعا سخت است و هر کسی را یارایی و توان آن نیست، وقتی همه چیز تیره و تار می شود، با خود بماند و به خداوند و هستی اعتماد کند، آنهایی که در این شرایط به خویشتن اعتماد می کنند و با خود روبرو می شوند، میوه ای شیرین که همان آگاهی والای روح است را لمس می کنند و این یکی از زیباترین تجربه های معنوی است که افراد محدودی به آن می رسند.

اوشو معلم معنوی می گوید:

این هستی آماده است
تو را به هر روش ممکن پشتیبانی کند.
اعتماد کن، آنوقت فوران جدیدی از انرژی را
در خودت حس خواهی کرد. آن انرژی، عشق است.

اعتماد به خدا

هنگامی که نَفْس تسلیم می‌شود،
دیگر نه رنجی باقی می‌ماند و نه اندوهی.
نَفْس علت تمامی رنج‌هاست.
وقتی درک شود که هر چه هست خدایی است،
دیگر دلیلی برای شکوه و شکایت باقی نمی‌ماند
وقتی شکوه و گلایه پایان یابد، نیایش آغاز می‌شود.
نیایش احساس سپاس است
اعتماد به خداست
در اعتماد به خداست
که گل دعا شکفته می‌شود
اعتماد کن و ببین!
اعتماد کردن بسیار مشکل است.
ریاضتی سخت‌تر از این نیست
که زندگی را آن‌گونه که هست بپذیری.

هم‌ اکنون همینجا باش

هر چه بیشتر از خود این فرآیند لذت ببری، سریع‌تر می‌گذرد.

اولین هنری که باید در آن به استادی برسی،
این است که با هر چه در حال اتفاق افتادن است، هم‌ اکنون همینجا باشی.

اعتماد کن که هر چه اتفاق می‌افتد، به دلیلی اتفاق می‌افتد.

قدرت حاضر بودن

قدرت حاضر بودن صرف و گوش‌دادن به آنچه پدیدار مي‌شود، بسیار شگفت‌انگیز است. کمتر مشغول باش و بيشتر اعتماد کن. به سایر افراد اجازه بده که درگير دل مشغولي‌هاي روزمره‌شان باشند، بدون اينکه تلاش کني آن‌ها را اصلاح کني يا نجات دهي. شرايط را براي آن‌ها امن کن تا بتوانند کاملاً خود راستین شان باشند، کاملاً زنده و کاملاً آشفته و به‌هم‌ریخته، آنچه را که می‌باید بگویند، بيان کنند و به همان اندازه که نیاز است احساس خوب يا بد داشته باشند.
به آن‌ها کمک کن از خلال نفرت به عشق و از خلال غم به شادي حرکت کنند. اميد کاذب را از آن‌ها دور کن و طلوع اميدی تازه را پیشکش کن. به روند یگانۀ آن‌ها اعتماد کن. به توانايي آن‌ها براي ایستادگی در برابر اندیشه‌ها و احساسات قدرتمند اعتماد کن. و به ساحت گستردۀ مراقبه اعتماد کن، ساحتی خيرخواهانه‌ که همواره همه ما را در آغوش مي‌گيرد، حتي زماني که نمي‌توانيم خودمان را در آغوش بگيريم.

به کائنات اعتماد کن

در لحظات تاریکی و رنج نگران نباش،
با خودت نجنگ، مخواه که زودتر بگذرد،
مجبورش نکن برود
فقط اجازه بده اتفاق بیفتد سخت است
اما صبور باش به کائنات اعتماد کن
به وقتش خودش خواهد رفت
زندگی یک جریان است
هیچ چیزی یکسان نمی‌ماند…

به زندگی فرصتی بده

کمی آرام شو ،به زندگی فرصتی بده
که در مسیر خود جاری باشد ,
بدون یاری ذهن و تلاش تو .
جهت دادن جریان رودخانه را متوقف کن .
اعتماد کن و خودت را در آغوش نورانی اش رها کن
و برای لحظاتی تنها در تجربه او باش.
خودت را به حقیقت بسپار…

وجود درونی

به وجود درونی خودت اعتماد کن.

منتظر نباش دیگران جایگزین وجود درونی‌ات شوند.

اعتماد به شعله درونی

نور متعلق به درون توست . به خاطر داشتە باش که هیچ شعله ای در این دنیا نمی تواند تو را از ترس هایت رها کند، به جز شعلەی درونت. به نور های این دنیا اعتماد نکن . آن شمع درونی ات را روشن کن . شمع روشن بینی و خود آگاهی ات را . فقط نور این شمع است که می تواند تو را از ترسهایت رها کند و به تو سعادت و شفافیتی بدهد که هیچ تاریکی قادر به ستاندن آن از تو نباشد.

اعتماد به ذهن هوشمند الهی

لطفا اعتمادت به ذهن هوشمند الهی
بیشتر از ذهن خودت باشه.
نتایج رو پیش بینی نکن.
فقط اعتماد کن به اون نیروی مشیت الهی
که ذهنت قادر به درک مهربانی و بخشندگیش نیست.
نَفْسِت رو قربانی کن و اعتماد کن..

اعتماد به خویش برترت

به جای نگرانی برای
کنترل افکار و انرژی هایی
که می آیند و می روند
بگذار وارد شوند
بگذار تو رو در بر بگیرند
و بعد با اعتماد به خویش برترت
وارد عمل شو و آنها را به گردش در بیاور
و جاری و آزاد کن…

زخم ها

اغلب این عمیق ترین درد توست
که تا بلندای برترین خویش تو را رشد می دهد.
اگر جای زخمی داری، از آن شرمگین مباش.
چون معنایش این است که از هر آنچه می خواسته
به تو آسیب برساند قوی تر بوده ای.
به شهود و حس درونی ات اعتماد کن
و بر طبق آن عمل کن.
کاری را انجام بده که روحت بی درنگ به تو میگوید.
تو در هر لحظه راهنمایی دریافت می کنی.
آنگاه که حس تنهایی می کنی،
بدان که بخشی از وجودت تو را ندا می زند و خرد از راه می رسد
خرد همان وضعیت آرامش درونی است. خرد دانش یا اطلاعات نیست.
و خرد وجود درونی شماست که بیدار، هشیار،
 مراقب و مشاهده گر است و سرشار از نور !

حس های شهودی

همیشه به حس های شهودی ات اعتماد کن،
آنها پیامهایی از جانب روحت هستند.

ارتعاشات

اعتماد کن به ارتعاشاتی
که دریافت میکنی
انرژی دروغ نمی گوید…

به درس های زندگی اعتماد کن

حتی اگه تو رو بترسونن
با عذابت کنار بیا
همونطور که با غمت کنار اومدی
وقتی اینها رو میبینی و درک می کنی
خردی در تو بالا میاد که راه حل
رو بهت نشون میده.
اگه باهاشون روبرو بشی
خرد درونت هر چیزی که
لازم داری رو بهت میده در لحظه.

شکوفایی

زمانی می توان نور را درک کرد،
که به خرد تاریکی پی برد.
روح آن هنگام در روشن ضمیری شکوفا می‌شود
که توجه تفکیک نشده ذهن به
منشا خالص و جاودان روح معطوف گردد.
اعتماد کن! روحت هدف و برنامه ای دارد،
گرچه نمی توانی آن را به تمامی ببینی.
و بدان که هر چیزی آنگونه که بایست شکوفا خواهد شد.

بازیابی طبیعت خود

اگر می خواهید به طبیعت بپیوندید ،
راه آن بازیابی طبیعت خودتان است
که آگاهی مطلق است
چیزی در برون وجود ندارد،
مگر آینه ای برای آنچه
در اینجا یعنی در “درون” می‌گذرد
و تنها نورِ عشق است
که از ظلمات نجاتت می دهد
پریشان نباش ،بیهوده نگرد
به او اعتماد کن و عشق بورز.

رامانا ماهارشی معلم معنوی می گوید:

قدرت برتر میداند چکار کند
و چگونه آن را انجام دهد.
به او اعتماد کن.

اعتماد به هستی

وقتی تو تلاش می کنی
که همه چیز را کنترل کنی،
تو دیگر هیچ لذتی نخواهی برد.
آرام باش،نفس بکش،
بگذار چیزها بروند و
فقط زندگی کن.
به هستی اعتماد کن
تا هر چیزی،
در جای خودش قرار بگیرد..‌.
جایی دری هست،
روزی آن را خواهی یافت
وقتی که دیگر به دنبالش نیستی
و آن درب در مرکز وجود و
قلبت پذیرای توست.

حضور و بیداری

به تمامی پاسخ هایی که می جویی دسترسی داری،
به خودت اعتماد داشته باش
و طبیعت شهودی ات را باور کن.
نمی توان گذشته را با غرق شدن در آن درمان کرد.
بلکه با حضور کامل در لحظه حال است
که گذشته ما ترمیم میشود.
آن هنگام که بیدار شوی
برای همیشه هشیار خواهی ماند.

اعتماد به آن قدرتی که مسیر را می داند

آن قدرتی که مسیر را می داند، از تو مراقبت خواهد کرد. آن یک (یگانه، یکی) که خورشید را درخشان کرده، سیب ها را به زیبایی بر درخت سیب می رویاند، ما را تامین خواهد کرد. همه چیز به طور کامل برای ما تهیه شده است. ایمان و اعتماد داشته باش، و به آن قدرتی که راه را می داند، اعتماد کن. این اولین گام است، ایمان کامل و اعتماد کامل داشتن به آن نامحدود، به آن یکی. اگر دوست داری می توانی اسم آن یک (یکی، یگانه) را خدا بگذاری، فرقی نمی کند چه اسمی بر آن بگذاری. آن همه جا است.

تنها کاری که باید بکنی، واگذار کردن همه چیز به اوست. تمام شک و تردیدها، تمام عجزها و درماندگی ها، ترس ها، یعنی هر آنچه تو را مدت های مدیدی است که دربند و گرفتار کرده اند را به او واگذار (تسلیم) کن. تمام آن ها را رها کن و بده بروند. این ها متعلق به تو نیستند. از این ها آزاد باش.

پیام هایی از جانب روح

نسبت به گفتگوی درونی ات هشیار باش.
چون در واقع گفتگو با کائنات است
کلمات مانند کلید هستند. اگر بدرستی آنها را انتخاب کنیم،
می توان هر قلبی را گشود و هر دهانی را بست!
زمانی که در درونت دشمنی نداری،
دشمن بیرونی نمی تواند به تو آسیبی برساند.
ذهن نیمه هشیار مانند چراغ جادوست.
آرام باش و با ملایمت از او راه حل بخواه
و منتظر جواب باش و همواره به حس هایت اعتماد کن
چون آنها پیام هایی از جانب روحت هستند.