از همه سپاسگزار باش
از همه سپاسگزار باش ،زیرا هر کسی برای تو فضایی را خلق میکند تا متحول شوی، حتی کسانی که فکر میکنی با تو مخالف هستند و یا دشمنت هستند.
دوستان، دشمنان، مردم خوب، مردم بد،
موقعیت‌های دلخواه، موقعیت‌های ناخوشایند،
همگی این‌ها فضایی را ایجاد میکنند تا بتوانی متحول شوی و یک بودا گردی.
و کسی چه می‌داند؟ من ممکن است حتی چیزی را از کسی یاد بگیرم که قبلاً او را دشمن می‌نامیدم. دشمن من می‌تواند:بزرگترین معلم من باشد زیرا با بالا آوردن ناراحتی در من، او همچنین مرا به ارتباط با تصویری از خودم می‌کشاند که هنوز از آن دفاع میکنم.به بیان دیگر، او به من نشان می‌دهد که من با کدام بخش‌ها از تجربه‌ی خودم، هنوز در جنگ هستم. او موج‌هایی را به من نشان می‌دهد که من اجازه نمی‌دهم وارد اقیانوس من شود. به عبارتی دیگر، او دشمن درون مرا به من بازمی‌تاباند: بخش‌هایی از تجربه‌ی خود من که من با ندیدنِ کمال ذاتی‌شان، آنها را به دشمن بدل کرده‌ام.
او بزرگترین معلم من است که نور را بر موج‌های طردشده‌ی من می‌تاباند، اگرچه او احتمالاً این را درک نمی‌کند،دشمن من مرا از رؤیای هویت گرفتن با تصویر بیدار میکند.همان‌طور که مسیح تعلیم داد: «دشمنان خود را دوست بدار» به بیان دیگر، بگذار دشمنت تو را از این رؤیا که در وهله‌ی اول ،تو یک دشمن داری، بیدار کند. از دشمنت بخواه به تو نشان دهد که از چه تصویر غلطی از خودت هنوز داری، دفاع میکنی.
از کسانی که کمک کرده‌اند،
همچنین از کسانی که مانع بوده‌اند،
و از کسانی که بی‌تفاوت بوده‌اند،
از همه تشکر کن، زیرا تمام این‌ها با هم موقعیتی را می‌آفرینند تا بوداها زاده شوند.
هیچ چیزی مهم‌تر از آنچه “اکنون” اتفاق می‌افتد نیست!
تو قرار نبوده هیچ جای دیگری باشی، هیچ چیز دیگری که قرار بوده اتفاق بیفتد مهم‌تر از آنچه اکنون اتفاق می‌افتد نیست.
🌟با آن خوش باش!
🌟از آن استفاده کن…
🌟در آن لذت ببر…
🌟برایش سپاسگزار باش…
🌟عاشقش باش…
🌟و خودت را آنقدر دوست داشته باش که بتوانی این‌ها را انجام دهی…
نکته:
هرطور که میتوانی دنیا را زیبا کن، این رسالت توست. هدف اصلی ما در زندگی ،عشق ورزی به کل و یگانگی با آن است، از همه سپاسگزار باش ، مخصوصا هستی ، اگر فرصت زندگی بخشی به دیگران را برایت پیش آورد که این، اوج شکوهمندیِ توست.
باز و پذیرا و سپاسگزار باش
باز باش! بخند! لذت ببر! بخور! مراقبه کن!
اما خواسته و طمع چیزی را نداشته باش،وقتی چیزی برایت رسید از آن لذت ببر،از آن همچون یک هدیه و موهبت لذت ببر، ولی هرگز درخواستش را نکن،هرگز برایش نقشه نکش، با تمامیت وجودت زندگی کن،طمع و خواسته هیچ چیز نداشته باش، اما برای هر چیزی آماده، باز و پذیرا و سپاسگزار باش،بگذار هستی تو را غافلگیر کند.
پاکسازی تمام بندها
بهترین راه بخشش انسانها برای پاکسازی کامل خود و رسیدن به عشق بی قید و شرط آن است که بدانی دیگران برای کمک به پاره شدن بندها و بستگیهای تو آمده اند. آنها بدون آنکه بدانند در فیلم زندگی ات نقشهای منفی را بازی میکنند، ولی در نهایت روزی باید بفهمی که آنها فرشتگان نجات تو برای پاکسازی تمام بندها و بستگی ها هستند و باید آنها را ستایش کنی. هر لحظه که با عملشان شاید باعث غصه و یا ناراحتی ات شوند چون دارند هر لحظه درسهای زندگی تو را به تو گوشزد میکنند که کدام بخش درونت را باید پاکسازی کنی تا سبک بال تر پرواز کنی. پس سپاسگزار باش از دستهایی که به تو سیلی میزند که آنها بزرگترین فرشته نجات تو هستند و برای رهایی و آموختن درسی به نزد تو آمده اند.
فرصتی برای عشق ورزی
ﮔﺎﻫﯽ ﺧﺪﺍ…
ﺑﺎ ﺩﺳﺖِ ﺗﻮ…
ﺩﺳﺖِ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ…!
ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺗﻮ،
ﮔﺮﻩ ﮐﺎﺭ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﺪ…!
ﺑﺎ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﺗﻮ،
ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺳﯿﺮ ﻭ ﻋﺮﯾﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻣﯿﭙﻮﺷﺎﻧﺪ…!
ﺑﺎ ﻗﺪﻡ ﺗﻮ،
ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺭﺍ ﺣﻞ ﻣﯿﮑﻨﺪ…!
ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺭﯼ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ،
ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺳﺖِ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﻮ،
ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ …
پس دستانت را ببوس …
و سپاسگزار باش که خدا
به تو فرصتی داد برای عشق ورزی.
راه در ذن ☯️
کار را در یک زمان انجام دهید.
کارها را به آرامی و با ذکاوت انجام دهید.
عمیقا با مردم و طبیعت ارتباط برقرار کنید.
مدام مدیتیشن کنید.
سکوت را درک کنید.
از هیچ چیز توقع نداشته باشید.
از همه سپاسگزار باش
بدون قضاوت، مشاهده کنید.
کمتر مصرف کنید، بیشتر خلق کنید.
ترس و هوس ها را رها کنید.
گوش دهید تا درک کنید، نه اینکه پاسخ دهید.
صبور و سخاوتمند باشید.
عمیقاً دوست داشته باشید.
به سادگی زندگی کنید.
گوش فرا ده
بخاطر آنچه موجب تحریک (خشم) شما میشود،سپاسگزار باشید، چون نقاطی را آشکار می کنند که در آن رها نیستید.و این نشان می دهد که آن جنبه یا نقطه در زندگی تان نیاز به شفای درونی دارد،آنچه در دیگری هست و تو را آزرده می کند یا نسبت به آن قویا واکنش نشان می دهی،در تو نیز هست! اگر ذهنت را اصلاح کنی، بقیه زندگی ات درست خواهد شد.گوش فرا ده! ببین چه پیغام و درسی برای تو دارد. فقط آنچه هستی باش و فقط در اینجا و اکنون باش.چیزی در جهان نیست که بتواند تو را از دنبال کردن این پند ساده منع کند.
آنچه طبیعی و بسادگی بسوی تو می آید،نتیجه تمرین در زندگی های بسیار است.از همه سپاسگزار باش، از درهای بسته، راههای مسدود و بیراهه ها،آنها شما را از مکانها و مسیرهایی که ارزشی برایتان ندارند، محافظت می کنند. برای پرواز راه خودت را انتخاب کن،نیازی نیست دنباله رو کسی باشی، رسالتَتْ این هست که خود را بشناسی، وضعیتی که آنرا خودشناسی می نامیم، خود بودن است. نه چیزی را دانستن و نه چیزی شدن.وقتی به این امر آگاه شوی،جهانت دگرگون می شود.
سخن پایانی:
وقتى زندگى شيرين است،
سپاسگزار باش و جشن بگير.
وقتى زندگى تلخ است،
سپاسگزار باش و رشد كن!
برای آنچه که دریافت میکنید سپاسگزار باشید
و برای آنچه که دریافت نمیکنید نگران نباشید
این اساس شکرگزاری است و بر همین اساس است
که رهایی و سادگی در درون شما زاده میشود
اگر در راه خودآگاه‌تر شدن قدم برداری
عاشق‌تر و شادمان‌تر خواهی شد
درک خواهی کرد که زندگی موهبتی عظیم
از جانب خداست، آنگاه سپاسگزاری حقیقی
از قلبت برخواهد خواست، عبادتِ واقعی همین است.
عالى بود واقعا..در زندگی روزمره عادی می توان تمام نقاط تاریک را کشف کرد و همین مرحله کشف کل مسیر شفا را برای ما هموار می کند..فکر کنم شناسایی نقاط تاریک درونمان مهمترین مرحله در بیداری معنوی می تواند باشد..به امید خلق دنیایی خالی از جنگ و فقر و بیماری و افسردگی و هر نوع درد دیگری که این فقط با قبولیت مسؤوليت زندگی هر کدام از ماها محقق می شود..درود به مدیران محترم این کانال.
درود ممنون از شما آقای زرگانی دوست گرامی و بزرگوار و به امید خلق دنیایی آگاهانه و زیبا برای همه
سلام روز بخیر , بسیار عالی بود سپاسگزارم از شما 🕊️🌱❤️
یک سوال داشتم ، ممنون میشم راهنمایی بفرمایید . در مقاله ای از کانال شما منظور از مشاهده گر بودن را قضاوت نکردن خوب یا بد در مورد هر چیزی را عنوان کرده بودید . یعنی اگر مثلا گل زیبایی دیدیم یا در طبیعت به زیبایی ها برخورد کردیم یا هر چیزی که قدرت و عشق و زیبایی خداوند را تداعی میکند ، لذت نبریم ذوق نکنیم ؟! چند روز است که بنده تمرین میکنم که بی قضاوت باشم . ولی واقعا برایم سخت است حس میکنم مثل ربات شدم . احتمالا بنده درست متوجه منظور نشدم . بنده قبلا سعی میکردم همه چیز را زیبا ببینم و حتی اگر از هر چیزی یا رفتار کسی خوشم نمیامد به خودم یادآور میشدم که قضاوت نکنم چون هر کسی در مسیر رشد خودش است . ولی زیباییها رو ذوق میکردم و لذت میبردم و شکرگزاری میکردم . یعنی این روش اشتباه است ؟ ناگفته نماند که خاموش کردن ذهن هم در حالت دوم بسیار سخت است . چون در وضعیت بی ذهنی نیستم حتی زمانی که دارم زیباییها را میبینم و لذت میبرم .
سلام، خواهش می کنم، ممنون از شما، وقتی در طبیعت هستید و مثلا گل یا درخت زیبایی میبینید کاملا لذت ببرید و ذوق کنید و از اون محیط نهایت استفاده رو ببرید، منظور از مشاهده گر بودن در اینجا یعنی اگه گلی رو می بینید مثلا یک گل لاله میبینید، اون گل رو با یک گل زر مقایسه نکنید ، یا نگید گل این گل از این یکی گل قشنگ تر هست یا چنین مواردی، چون در طبیعت هر چیزی منحصر به فرد هست و زیبایی خاص خودش رو داره، وقتی در لحظه حال از طبیعت، درخت یا گلی لذت میبرید و شاد و خوشحال هستید بدون مقایسه با سایر گل ها یا نقطه دیگری در طبیعت، در اون لحظه ذهن هم خود به خود آرام میگیره و ساکت هست و شما به لحظه حال پیوند می خورید.
سپاسگزارم از پاسخ شما❤️🌱🕊️