واکنش
به هر چیزی که واکنش نشان دهید،
بخشی از آن چیز میشوید…
به همین خاطر است که میگویم
به افکار واکنش نشان ندهید،
بگذارید بیایند و بروند،
تنهایش بگذارید…
فقط شاهد باشید،
شاهد بودن عمل نیست ،
آن یک درک است.
به شیوه خود زندگی کنید
و به راه خود بروید….
قطعا همه افراد شما را
درک نخواهند کرد.
اشکالی ندارد….
شما اینجا هستید تا
زندگی خود را زندگی کنید،
نه اینکه دیگران را درک کنید
و مطابق میل آنان زندگی کنید
از مردم یا موقعیت ها ناراحت نشوید ،
هر دو بدون واکنش شما بی قدرت هستند….
نسبت به ذهنت آگاه شو
ذهنت را نگاه کن و ببین
چگونه تو را در تمام اوقات کنترل می‌کند.
تو را احساساتی می‌کند.
کاری می‌کند چیزی را اشتباه یا نادرست ببینی.
تو را عصبانی می‌کند.
همه اینها از ذهن می‌آید.
فقط این را بدان.
اگر فقط از این آگاه باشی،
همین آگاهی به تنهایی تو را
به سمت نور هدایت خواهد کرد.
بله اگر فقط همین را بدانی که
همه اینها از ذهن هستند
دیگر لازم نیست کلی کتاب بخوانی.
وقتی این را بدانی، دیگر به ذهن واکنش نمی‌دهی
و نمی‌خواهی در هیچ بحثی برنده باشی.
پخته نخواهی شد مگر ،
بعد از آنکه احساس کردی
سرشار از سخنی ,
ولی لازم نمی‌دانی
به کسی چیزی از آن بگویی .
رُشد
هر شرایطی که برای تو اتفاق می‌افتد
برای رشد تو ضروری است هیچ خطایی وجود ندارد
هر آنچه را که با آن مواجه شده بودی
هر آنچه را که با آن مواجه خواهی شد
مطلقاً برای رشد معنوی تو ضروری است
اگر او به نظر تو حلال نمی‌رسد درک کن
که ذهن تو واکنش می‌کند
این نَفْس تو است که واکنش نشان می دهد
و راه برخورد با آن فقط نگریستن است
با دلیل و برهان آوردن، ستیز کردن
سعی برای تغییر دادن رویدادها درگیر نشو
فقط مشاهده کن اگر بتوانی
بدون آنکه دچار هیجان زدگی شوی
مشاهده کنی، آنگاه آن آزمایش را قبول شده‌ای
و نباید آن را دوباره تکرار کنی.
اما اگر دچارعصبانیت شوی دچار برآشفتگی می‌شوی
می‌خواهی که آن را بدست آوری همیشه درباره او فکر می‌کنی
و تنفر و دشمنی داری حتی اگر که از آن شرایط دور شوی
آن شرایط را دوباره و دوباره، و دوباره دیدار خواهی کرد
تا زمانیکه یاد بگیری به او واکنش نشان ندهی
