یک دقیقه مراقبه با او
یک دقیقه مراقبه با او به این معناست که به مدت یک دقیقه دست از فعالیت بکشی و فقط باشی و بودن را تجربه کنی، یک حضور کاملا ناب و رفتن به ورای این ذهن و بدن و رها و آزاد بودن، همچون دوران کودکی ات و مانند پرندگانی که در آسمان پرواز می کنند.
فقط بگذار آب‌های متحرک درون آرام شوند، آنگاه خورشید و ماه بر سطح وجودت منعکس می‌شود. شما باید ذهن خود را آرام کنید تا موهبت‌های درونی، خلاقیت و خرد درونی خود را بیدار کنید. در بودن و سکوت درون از طریق پنجره‌های وجود، خورشید شفا بخش عشق، خرد و صلح بر شما خواهد تابید. تنها زمانی که سکوت می‌کنید، می‌توانید خرد بالاتر، انرژی بالاتر را درک کنید. به همین دلیل است که مردم در سکوت دعا می‌کنند. برای شنیدن شهود خود (صدای خدا) باید از سر و صدا دور شوید.
مراقبه یعنی سکوت، سکوتی آنقدر وسیع که تو تقریباً در آن ناپدید میشوی، هیچ صدایی و خواهشی نخواهی داشت، فقط بودن و حضوری عمیق و بی انتها.
نکته:
در حقیقت فقط “آن نامتناهی” هست.
بقیه مربوط به نام و فرم است.
و تا وقتی تو به این ایده چسبیده‌ای که
فقط آنچه دارای نام و فرم است وجود دارد،
آن”متعالی” برای تو ناموجود به نظر می‌آید.
اگر مشغول باشی در مراقبه نیستی
مراقبه یعنی مشغولیت نداشتن،
یعنی با خود بودن
تنها در مراقبه میتوانی
از روندهای درونیت آگاه باشی
و آن نامتناهی را بیابی…
نحوه انجام یک دقیقه مراقبه با او
هر جا الان هستی برای یک دقیقه دست از فعالیت بکش
و آرام بایست یا بنشین، حالا فقط گوش کن ،
به صداهای محیط گوش کن ، فکر نکن، فقط باش
این حس به خود آمدن است.
همین اکنون این حس زیبا را تجربه کن …
به آن نقطه ی آرام درون توجه کن…
و به آن دریاچه ی ساکن درون نگاه کن…
به آن ارتعاش وجودت گوش بسپار…
و لحظاتی را تنها در تجربه ی “او” باش
