شکوه بودن چیست؟
- 19 آبان 1401
- admin98
- 8 نظر
شکوه بودن درک این است که؛صداها می آیند و می روند،
ابرهای آسمان می آیند و می روند ،
ماشین ها و درختان و مردم می آیند و می روند
بوها و مزه ها می آیند و می روند ،
احساسات بدن می آیند و می روند ،
افکار می آیند و می روند ،
درد می آید و می رود ،
خود بدن می آید و می رود
و کل جهان می آید و می رود.
یک دوره ی زندگی سپری می شود .
با این حال چیزی در اینجا هست که
با هیچ یک از این آمدن و رفتن ها لمس نمی شود .
چیزی اینجا هست که هرگز وارد جریان
آمدن و رفتن ، علت و معلول ،فضا و زمان نمی شود
چیزی اینجا هست که همواره بطور کامل
و بنیادین از همه ی دوگانگی ها رها است.
شکوه بودن …
میدان عشق
عشق با سپاس همراه است. سپاسی ژرف!!! میدانی که دیگری شئ نیست و میدانی که دیگری صاحب شکوه است. میدانی که دیگری دارای شخصیت است. در عشق آزادی محض را به دیگری ارزانی میداری…
عشق بردگی نیست. بلکه عشق نهایت حل شدن، نهایت بودن در لحظه و نهایت آزادی در زندگیست.
عشق
عشقی که با آن آشناییم زود گذر است. روزی هست و روزی دیگر نیست. زود گذر بودن عشق، بیانگر آن است که واقعی نیست. چیز دیگری است که لباس عشق را به تن کرده! شاید شهوت یا نیازی جسمانی است. شاید نیازی روانی است. ترس از تنها بودن و تلاش برای مشغول شدن با دیگری، رغبتی برای پُر کردن خلأ به این یا آن طریق .
می تواند هزار و یک چیز و یک چیز دیگر غیر از عشق باشد. اساسی ترین کیفیت عشق، ماندگار بودن است. آن گاه که طعم جاودانگی عشق، طعم ابدیت عشق را بچشی،دگرگون میشوی. دیگر جزیی از دنیای خاکی نیستی. وارد دنیای معنوی و مقدس میشوی. البته تو به همان شیوه ی معمول زندگی ات را خواهی گذراند. حتی معمولی تر و طبیعی تر از هر زمان دیگر خواهی بود. زیرا همه ی ریا کاری ها و رفتارهای خود محورانه را ترک گفته ای.
همه چیز را در مورد کسی بودنت فراموش کرده ای و کاملا معمولی شده ای. اما در این معمولی بودن شوریدگی، شکوه بودن ، زیبایی و جذابیت هست. تو سرشار از نور و نشاط میشوی. زیرا سرشار از عشق هستی. همیشه آماده ای تا از خود ببخشی، زیرا به منبعی پایان ناپذیر دست یافته ای. دیگر ممکن نیست بدبخت و غمگین باشی.
طبیعت
ما قسمتی از حیاتی هستیم که در شکل های بیشمار از طریق کائنات، خود را آشکار می کند. شکل هایی که به هم پیوسته اند. برای اتصالِ دوباره با بودن، شما به کمک طبیعت به عنوان یک معلم نیاز دارید. اما تنها شما به طبیعت نیاز ندارید. او نیز به شما نیاز دارد. شما از طبیعت جدا نیستید. هنگامی که تقدس، زیبایی، عظمت و شکوه باور نکردنی را در وجودِ یک گل یا یک درخت مشاهده می کنید. شما چیزی را به گل یا درخت اضافه می کنید. از طریق مشاهده و هشیاریِ شما، طبیعت شروع به شناختنِ خود می کند. او زیبایی و تقدسِ خود را از طریقِ شما می شناسد.
روح عریان
روح شما در هر لحظه می تواند عریان شود، و در آن لحظه شما شفا می یابید. زیرا روح با بیماری بیگانه است و همیشه سالم و کامل است. دعا (مراقبه) طریقه نهایی رها کردن تمام هویت هاییست که تا کنون گرفته ای و خود را آن می پنداری است. و دعا (مراقبه – مدیتیشن) روش کنار گذاشتن تمام متعلقاتی است که مربوط به هویت شخص می شود.
دعا فقط پاک و ساده زیستن و خالص بودن است. در آن حالت خلوص و سادگی است که انسان سر تعظیم فرود می آورد. هنگامی که روحتان کاملا برهنه است و تمام لباسهایتان را بیرون آورده و داشتنی هایتان را رها کردید، ارتباط خود را با دانسته هایتان و تمام آن چیزهایی را که آموخته و یا تعلیم داده اید از دست میدهید و ناگهان به پاکی و بی آلایشی قبل از تولدتان میشوید و این هویت راستین شماست که به شادابی شبنم صبحگاهی و درخشندگی ستارگان در شبانگاه به شکوه گلها و درخت ها و به سادگی و بی آلایشی کودکان، حیوانات و پرندگان است. در آن لحظه بسیار احساس سرور می کنید و از شدت شادی سر تعظیم فرود می آورید.
نکته:
با شکوه خارج شو
از موقعیتی که تو را
رشد داده و آماده برای
موقعیت فعلی زندگی ات
کرده است.
فردیت شهامت میخواهد
اگر در مراقبه هستید، اگر در مرکز خویشتن حقیقی تان هستید. یعنی روح شما وسیع ست. هرچند گاهی ما احساس سنگینی خواهیم کرد. از ذهن جمعی… از بودنمان در اقلیت و چقدر شکوه مند است وقتی پی میبریم. همه ما یک نفریم، فارغ از جنسیت…فارغ از سطوح مختلف آگاهی… و فارغ از من و تو… این یک نوع عشق بازی ابدی ست.
میدونم که منتظر نظر نیستید، چون میدونید نیازی به بازی با کلمات و زبان ناقص و آلکن دنیایی برای تحسین و تشکر نیست.
میدونید که تنها کاری رو دارید انجام میدید که انجام میدید. نه کمتر و نه بیشتر.
مثل پرندهای که هر روز صبح میخونه، مثل خورشید که طلوع میکنه و مثل مردی که وقتی خوابیم کوچه رو جارو میزنه و همه چیز در کمال مطلق اتفاق میفته.
درود ممنون از نظر متفاوت و زیبای شما،برکت باشید.
اين متنها فراتر از كلماتند..بايد از زندان كلمه رها بشويم تا عمق انها را درک کنیم..باید به الگوها و ساختارهای تحمیل شده کافر شد تا روح این کلمات ژرف را بفهمیم..قطعا روحهای زنده در حال خلق افرینش جدیدی هستند و این حقیقت به زودی متجلی خواهد شد..درود به این کانال فوق العاده خوب..به خودم تبریک میگویم که در بین شما هستم.
درود ممنون از شما دوست گرامی و بزرگوارم و سپاس از بابت حضور و انرژی والاتون، بهترین ها رو برای شما دوست خوبم خواستارم.
با سلام من میخوام بیشتر دراین موارد بدونم چطور بیشتر آگاه بشم از کجا شروع کنم میشه راهنمای کنید
سلام با تمرین و تجربه بیشتر، در صورتی که به تنهایی میخواین تمرین کنید، با مراقبه ساده بی ذهنی شروع کنید که در سایت قرار داده شده، سرچ کنید، همچنین می تونید از اموزش هامون هم استفاده کنید.
درود بیکران بر شما من یک ماهی میشه که با پیج شما آشنا شدم شما خیلی عالی هستین اما احساس می کنم که مغزم در حال انفجاره چون راستش به جمع بندی تو مغزم نمی رسم خیلی از مطالبتون خوندم اما تو اجرا سخت میشه و گم میشم تو مسیر، عذاب روحی دارم که اصلا نمی تونم کنترلش کنم راه برام باز نمیشه کنترل و مراقبه برام سخته کلا نمیدونم باید چیکار کنم تا بتونم؟؟ بهرحال خیلی خوبید شما
درود، ممنون از شما دوست مهربانم، سپاس از توجه تون، اصلا خودتون رو سرزنش نکنید، مسیر مراقبه و ذهن آگاهی و حضور نیاز به صبوری و آرامش درونی شما داره و کم کم وارد میشه و اصلا نباید عجله کنید، فقط چند تا نکته مهم رو در نظر داشته باشید ، ناظر و شاهد جریان افکارتون باشید، هر موقع ذهن تون شلوغ شد و شما را با خودش به ناخودآگاهی برد، مجدد برگردید و ذهن تون رو به زمان حال بیارید، با افکارتون نجنگید، بلکه فقط به عنوان یک ناظر بی طرف که نه موافق افکار هست و نه مخالفش حاضر باشید، خودتون رو ورای این بدن و ذهن ببینید، در هر کاری که مشغولش هستید، آگاهانه انجام بدین، نه مکانیکی و به صورت اتوپایلوت، اینها رو رعایت کنید به تدریج آگاهی های خوبی به سمت تون وارد میشه.