مراقبه ساده ( تمرین بی ذهنی ):
- 13 خرداد 1399
- admin98
- 2 نظر

۱.حالت نشستن
در حالت نشسته به صورتی که ستون مهره ها عمود باشد و پاها به هم گره نخورده باشند قرار بگیرید . اگر نشستن در حالت لوتوس ( نشستن بودا ) برایتان مشکل است کافیست بدون گره خوردن پاها , یک پا را روی پای دیگر قرار دهیم به شکلی که کف پاها به بالا یا بیرون متمایل باشد .
۲.حالت دستها
دستها را بر روی پا قرار داده و انگشت شصت و اشاره را به آرامی به هم بچسبانید ( به جای انگشت اشاره میتوان از انگشت وسط استفاده کرد و برای انتخاب آن از حس خود کمک بگیرید ) .
در این حالت شروع به تنفس عمیق شکمی کنید و این کار را تا آخر مراقبه انجام دهید . لازم است که به ورود , حبس و خروج هوا به همین ترتیب و پیوسته آگاه باشید .
۳.رها کردن عضلات
با رها کردن عضلات , از سر تا پا , احساس آرامش را در خود بوجود بیاورید و سعی کنید هیچ چیزی که باعث مزاحمت شما شود , مثل تنگ بودن لباس و امثال آن , وجود نداشته باشد .
۴.خاموش کردن ذهن
و بالاخره مهمترین قسمت که خاموش کردن ذهن است . سعی کنید به هیچ چیز فکر نکنید . البته این امر به این سادگیها امکان پذیر نیست و کاملا” طبیعی است که موفق به این کار نشوید . اما با استفاده از روشهایی میتوانید تاثیر فعالیت ذهن را محدود کنید :
۱. فکرتان را به ترتیب به حس لمس بین انگشتان دست راست , بعد دست چپ , بعد ورود هوا یا دم , بعد حبس نفس , بعد خروج هوا و مجددا” حس لمس دست راست و …. منعطف کنید و این کار را تا آخر ادامه دهید.
۲. با وجود این گاهی متوجه میشوید که مدتیست حواستان پرت شده و دارید به موضوعی ناخواسته فکر میکنید . در حالیکه آرامش خود را حفظ میکنید , با این فکر درست مثل یک انسان برخورد کنید و در ذهن خود به آرامی از این فکر به خاطر حضورش تشکر کرده و همچنین به دلیل اینکه الان نمیتوانید به این موضوع بپردازید عذرخواهی کنید و از آن فکر بخواهید که برود و دوباره به انجام قسمت (۱) برگردید . این کار را هر بار که متوجه حضور فکری شدید انجام دهید .
۳. با توجه به اینکه این چرخه بارها تکرار میشود , مخصوصا” در روزهای اول , لازم است کاملا” خونسرد و در آرامش عمل کنید . این پدیده نوعی واکنش مقاومتی ذهن است و عصبی شدن مساوی شکست در این وادیست . معمولا” بعد از سه روز کم کم این فشار کم میشود . البته منظور این نیست که دیگر فکرها به سراغ شما نمی آیند , بلکه شما به تدریج به صورت ناظر فقط شاهد رفت و آمد این افکار هستید . پس از مدتی بخش عمده ای از این افکار بتدریج جای خود را به نوعی تخیل میدهد که با تقویت آن میتوان دریچه هایی را برای دریافت شهودی باز کرد که در فرصتهای بعدی به آن خواهیم پرداخت .
نکته ۱ : تا حد امکان فضایی آرام و ترجیحا” طبیعت را برای این مراقبه انتخاب کنید اما اگر این امکان وجود ندارد سعی کنید از امکانات خود با آرامش استفاده کنید .
نکته۲ : این مراقبه را حداقل روزی یک بار و به مدت 20 دقیقه یا بیشتر انجام دهید . زمان خاصی را برای انجام آن اعلام نمیشود اما در صورتی که دچار بیخوابی شبانه هستید , قبل از خواب شب به خوابیدن عمیق و آرام شما کمک میکند .
چکیده و خلاصه تمرین:
به صورت تصویر می نشینید و دست هاتون رو مطابق تصویر قرار میدین می تونید به یک دیوار یا پشتی و یا جایی تکیه بدین برای جلوگیری از کمر درد و غیره و در صورتی که پاهاتون درد می گیره مشکلی نیست پاهاتون رو دراز کنید
و اما شروع تمرین:
ابتدا به سمت دست راست توجه کنید(انگشت هاتون رو حس کنید)
و بعد به سمت دست چپ (انگشت هاتون رو حس کنید)
یک دم عمیق بگیرید
و بعد یک بازدم بیرون بدین
همین مورد رو تا آخر تمرین انجام بدین
تمامی افکار شلوغ غیر ضروری و ذائد بالا خواهند اومد
و احساس سبکی خواهید کرد
این تمرین رو با روزی 10 دقیقه شروع کنید

خیلی ممنون – بعد از انجام تمارین حس خاصی به ادم دست میده ( در صورت موفقیت ) یا هیچ حس خاصی نداره چطوریه ؟ بعد شما موفق شدید ؟
بعد انجام مراقبه حس بی ذهنی و آرامش و سبک بودن به وجود میاد،البته نیاز هست، مدتی انجامش بدین تا کاملا حسش کنید.