مراقبه صدایتان را پیدا کنید
- 14 شهریور 1403
- admin98
- یک نظر

مراقبه صدایتان را پیدا کنید ، همه ما وقتی متولد شدیم صدای خودمان را داشتیم. منظور از صدا این است که در زمان کودکی بر اساس نگرش درونی و میل باطنی خودمان حرف میزدیم. وقتی بزرگتر شدیم با صدای پدر و مادرمان ، اطرافیان ، تبلیغات ، رسانه ها و موارد دیگر حرف زدیم. بزرگتر شدیم. به مدرسه رفتیم و با صدای معلمها حرف زدیم و این چرخه ادامه پیدا کرد. تا از خویشتن خود دور افتادیم. و به نظر همیشه به دنبال یافتن آن آرامش. حضور و بودن کودکی هستیم. آن آگاهی هنوز آنجا. در اعماق درونت وجود دارد. و برای بیدار کردن آن باید به حقیقت خود برگردی. و به خودت گوش دهی.
پس چه بلایی سر صدای خودمان آمد؟
آیا دوست دارید صدای واقعی خودتان را پیدا کنید؟
این یک تمرین یا بهتر است. بگوییم یک مراقبه است. که برای پیدا کردن. صدا درونی مان توصیه شده است.
قبل از شروع مراقبه لازم است. به درون خودمان نگاه کنیم. وقتی که حرف میزنیم. با صدای چه کسی حرف میزنیم؟
صدای پدرمان؟ صدای مادرمان.
و صدای معلم مان.
صدای دوست مان.
یا صدای اطرافیان مان.
صدای خودمان را به سختی میتوانیم پیدا کنیم. خوب معلوم است بخاطر اینکه سالها نادیده گرفته شده است.
همیشه و همه جا به ما گفتهاند به حرف بزرگترها گوش بدهید و تا به حال کسی به ما نگفته که به صدای خودمان و قلب مان گوش بدهیم.
در واقع آنچه از صدای واقعیمان به گوش میرسد. فقط ناله ضعیفی است که لابهلای صدای اطرافیان مان گم شده است.
برای شنیدن صدایمان باید اول از شر این صداها خلاص شویم.
وقتی سکوت را درونمان برقرار کردیم از شنیدن صدای خودمان تعجب میکنیم.
نحوه انجام مراقبه صدایتان را پیدا کنید :
مرحله اول: لطفا بفرمائید اینکه در حال حرف زدن است کیست؟
در هر کاری که داریم انجامش میدهیم. فکر میکنیم یا تصمیم میگیریم از خودمان بپرسیم. این حرف و یا عمل متعلق به من است. یا کسی دیگر؟ واقعا در درون من چه کسی در حال حرف زدن است؟
وقتی گوینده صدا را شناختیم تعجب میکنیم. میبینیم که صدای پدر یا مادرمان یا یکی از اطرافیان مان است. یافتن صاحب صدا اصلا سخت نیست. صداها عین صدای ضبط صوت در ذهن ما وجود دارند. همان حرفها. همان توصیهها و همان نصیحتها.. نیازی به جنگیدن با این صداها نداریم. آنچه مهم است. این است که ما بفهمیم. که این صداها. صدای ما نیستند.
موضوع حرف و صدا هر چه که باشد. مهم نیست. مهم این است است. که بدانیم صدای ما نیست. این اولین قدم. برای یافتن معصومیت کودکی است. ما به اندازه کافی. به این صداها. گوش کردهایم. که حاصلی. برایمان نداشته است.
مرحله دوم: خیلی ممنون…..خداحافظ
وقتی صاحب صدا را شناختیم. از شخص صاحب صدا تشکر کنیم. و بخواهیم که برود و بگذارد تا ما تنها بمانیم. به یاد داشته باشیم. کسی که آن صدا را به ما داده. دشمن ما نبوده و قصد بدی نداشته است. اما در حال حاضر قصد و نیت آن اصلا مهم نیست. ما هدفمان پیدا کردن. صدای خودمان است.
وقتی از آن صدا بخواهیم که برود. و ما را تنها بگذارد. بند بین ما. و آن صدا گسسته میشود. آن صدا. ما را در کنترل خود. داشته است. چون ما فکر میکردیم. آن صدا. صدای خودمان است. وقتی این تمرین را مرتب. انجام بدهیم. به سرعت از دست. صداهای مزاحم درون مان. خلاص میشویم و سکوت را. در ذهن مان تجربه میکنیم.
و صدای قلبمان را. رسا خواهیم شنید.
موفق باشید.