آگاهی عرفانی و قدرت
آگاهی عرفانی و قدرت این گونه تعریف می شود، آگاهی و هشیاری درونی برابر است با به وصل شدن به منبع قدرت سرچشمه و قدرت اگر همراه با نَفْسْ و غرور زیاد باشد همیشه تمایل به فساد دارد. یعنی در این حالت اگر این قدرت به دست شخصی بیفتد که نتواند بین نور و تاریکی درونش تعادل ایجاد کند. از معنویت برای رسیدن به خواسته شخصی خود سود خواهد جست.
چون خرد معنوی و عرفانی کلید گرانبهای اشخاصی است که به شدت مایلند به یاری دیگران بشتابند و در عین حال نیز خواستار تجربه ی شادی و سعادت شخصی هستند. این خرد در عین حال ارباب خطرناک آن دسته از اشخاصی است که مایلند بر دیگران تسلط داشته باشند و تنها در جستجوی منفعت شخصی هستند. اگر از این خرد با هدف های عاری از هرگونه خودخواهی و تکبر بهره ببرید. شگفتی های عجیب و شگفت انگیزی از این آگاهی ایجاد می گردد.
اما اگر برای هدف های خودخواهانه از آن استفاده کنید،این آگاهی به طرزی اجتناب ناپذیر همچون بومرنگی بر سر استفاده کننده برخواهد گشت.
بنابراین باید با احتیاط فراوان به اسرار نزدیک شد. همین طور با احترام و حالتی پُر از رحم و شفقت و علاقه ای ذاتی برای بهره مند شدن از آنها در راه خیر و کمک به دیگران.
برای از بین بردن درد و غم مردم،برای پدید آوردن شادی و نیکخواهی برای دوستان و آشنایان و نیز برای افراد غریبه و گمنام و همین طور برای دشمنان تان، سپس مشاهده خواهید کرد که شادی و سعادت نصیب شما خواهد شد. آن هم با فراوانی تمام.
هنگامی که عشق و صلح و آشتی در قلب شخصی که بر این هنرها و علوم کهنسال تسلط یافته است،حاکم شود و از آنها در نیتی خیرخواهانه و با هدفی مهربانانه استفاده کند. معجزاتی پایان ناپذیر ظاهر می گردد.
در آغوش گرفتن سایه ها
در آگاهی عرفانی و قدرت
تو برای عبور از ایگو و دفاع‌های آن.
باید ساکت و خاموش شوی، شجاع باشی.
و به صداهای درونیت گوش دهی.
وقتی تو پیام‌های هر جنبه از سایه‌ات را در آغوش گرفتی.
آن وقت قدرتی که به دیگران داده‌ای را پس می‌گیری.
و با خود اصلی‌ات پیوندی از اعتماد شکل می‌دهی.
این صداهای جنبه‌های در آغوش نگرفته‌ات.
اگر اجازه دهی که وارد آگاهی تو شوند.
تو را دوباره به تعادل و هماهنگی با
ریتم‌های طبیعی خودت بر می‌گردانند.
سخن پایانی:
اساتید معنوی حقیقی بر خود و وجودشان تسلط کامل دارند. به قدری که آنها به طور طبیعی در حالات مراقبه عمیق فرو می‌روند. آنها حتی نیازی به تلاش برای بودن و حضور ندارند.
همه چیز به طور طبیعی برای آنها اتفاق می‌افتد. از نَفْسْ عبور کرده اند و کاملا در خویش مستقر گشته اند. و انرژی نور و پاکی را جاری می کنند.
