سکوت چیست و در بُعد خودشناسی و خودآگاهی چه معنایی دارد؟

سکوت جایی است که همه قدرتها در آنجاست.قدرت در هیاهو نیست.در سکوت معانی ای بر ما هویدا می شود که هیچگاه در سخن پیدا نمی شود.جوابی که شما به دنبالش هستید، هرگز به ذهن شلوغ نمی آید.ذهنتان را خلوت کنید تا پاسختان را دریافت کنید.پاسخ ها در سکوت می آیند و در آرامش بر شما جاری می شوند.

همه چیز در سکوت آغاز میشود،معجزات در سکون اتفاق میفتد.سکوت درون را بیاموزید اگر خواهان تحول هستید زیرا شکوفایی از سکوت آغاز میشود و به یاد داشته باشید سکوت صدای خداست و آن وصل تو با خویشتنت است.

سکوت چیزی است که از قلب می‌آید نه از بیرون،آن معنایش صحبت نکردن و هیچ کاری نکردن نیست.معنایش آن است که فرد در باطن، پریشان‌حال نیست.اگر انسان واقعاً ساکت باشد، آنگاه بی‌توجه به آنکه در چه شرایطی خود را ببیند می‌تواند از سکوت لذت ببرد.

اگر به درون بروی، نخست با ذهن برخورد خواهی کرد، افکار، آرزوها، هوس‌ها،تصورات، حافظه، رویاها و غیره این ها جز سراب نیست اما، اگر به نفوذ ادامه دهی، به زودی به فضای درون خواهی‌ رسيد، فضای بی‌فكری در آنجا باش تا سکون تو را به خویشتن برساند.گوش سپردن به سکوت،هر کجا که باشید،راه مستقیم و آسانی برای حضور یافتن است.

نکته:

تلاش نکن سکوت کنی،قضاوت را از خود دور کن.میبینی آن تو را در بر میگیرد. هر چه بیشتر سکوت می‌کنید،بیشتر می شنوید.ما مجذوب کلمات هستیم اما جایی که یکدیگر را ملاقات می‌کنیم فراتر از کلمات است.

تمرین سکوت

وقتی شروع به سکوت می کنی، ذهن دیوانه می شود.چون ذهن سکوت را دشمن خود می داند.در هیاهوی درون و بیرون است که ذهن هویت پیدا می کند.غرغر می کند، نا امیدت می کند،از هر توجیحی برای منصرف کردنت استفاده می کند.ولی تو در آن مصر باش.زمانی مشخص را برای سکوت کردن اختصاص بده.سکوت در برابر جنجال های بیرونی و هیاهوی درونی.اما در تمام روز آنرا تمرین کن.کلمات دارای انرژی فراوانی اند آن ها را بیهوده هدر نده.در جایی که نیاز نیست ,سخن نگو،بگذار تارهای سوتی ات استراحت کنند،تو و سکون یکدیگر را جذب می کنید.در سکوت است که دیدنی ها را می بینی و شنیدنی ها را می شنوی آنرا لمس کن ،احساس کن ، آنگاه عشق تمام وجودت را پُر خواهد کرد.

صدای روح

صدای روح از هیچ جایی نمی آید.از اعماق سکوت،از قلمرو ناموجود می آید.صدا فقط زمانی می تواند شنیده شود که ما کاملا آرام و متعادل باشیم.تلاش نکن با ذهنت درک کنی. ذهن محدود است.شهودت را بکار بگیر.بر چیزی که از ذهنت عبور می کند، نه متمرکز شو و نه آن را سرکوب کن.فقط نظاره کن چگونه افکار می آیند و می روند.

شما تنها هنگامی می توانید به واژه های روح تان گوش فرا دهید که در  سکوت کامل باشید. کتاب ها میتوانند شما را بسیار آموزش دهند اما خرد واقعی در تنها نشستن در سکون و گوش دادن به روح می آید،جوابها درون خودت هستند.

‍ ‏سکوت را بیاموز،همچنانکه سخن را آموختی؛زیرا اگر کلام هدایتت کند،آن تو را به یقین رساند.یکی از زیباترین و شگفت آورترین اصوات هماهنگی کهکشان صدای سکوت است.

اگر سکوت درونی یا بی ذهنی میخواهید،تلاش نکنید که ذهن را خلوت کنید،یا با افکار مقابله کنید؛برای آن، تنها حضور در لحظه را تمرین کنید و در زمان حال باشید.به این ترتیب، تمام افکار و دغدغه ها خودبخود محو می‌شوند.

قدرت تحمل

قدرت تحمل هر کس را از میزان سکوت درونش بسنج.آنها که بسیار هیاهو می کنند بار هیچ چیز را بر روی شانه های خود تحمل نمی کنند و در لحظه با رنج هایشان روبرو نمی شوند.

قلمرو خداوند

وقتی انسان از طریق بالا بردن آگاهی و درک و فهم، نسبت به گذشته‌ها دلتنگی نکند و میل به خیال‌بافی در مورد آینده را نیز رها کند، “زمان” محو می‌شود.با از بین رفتن زمان، ناگهان “ذهن” ناپدید می‌شود و وقتی که ذهن نباشد، “سکوت” تجربه می‌شود و در آن سکون، ماوراء ناشناخته در شما نفوذ می‌کند و ملاقات با خدا رخ می‌دهد،و شادی و سرور و برکت نصیبتان می‌شود.قلمرو خداوند در سکوت نهفته است.

مشاهده احساسات

زمانیکه پُر از خشم ،حسادت و یا نفرت هستی درها را ببند و در سکوت بنشین.به عصبانیت اجازه بده در برابر چشمانت جرقه بزند.به نفرت اجازه بده مثل فیلمی در برابر چشمانت تمام شود.تو فقط نظاره کن تعجب خواهی کرد.آن احساس برای همیشه نمیتواند در تو بماند ،دیر یا زود خواهد گذشت تنها چند دقیقه زمان میبرد.بعد از گذشتن دیگر تمام شده است و هیچ اثری از خود باقی نخواهد گذاشت.

خود را کاملا ابراز کن ،

و سپس سکوت را حفظ کن.

مثل قدرت طبیعت باش ،

وقتی که می وزد، فقط باد است

وقتی که می بارد، فقط باران است

وقتی که ابرها می روند ،خورشید می درخشد.

ذهن آرام

اگر انسان‌ مایل باشد چیزی ‌را به‌طور روشن،واضح‌ و دقیق ببیند،می‌بایست ذهنش بسیار آرام و بدون تمامی‌ تعصبات،فریب، گفتگوها، تجسم‌ها و تصاویر باشد.برای دیدن،تمامی این پرده‌ها باید کنار روند زیرا فقط در سکوت محض است که شما،قادر به مشاهده و شروع فکر خواهید بود.نه زمانی‌که در حال جستجو، پرسش،یا در انتظار گرفتن پاسخ هستید.

هنگامی که با چشم چیزی را مشاهده می‌کنید و انواع پیش‌داوری‌ها و دانش‌های شما وارد دیدتان بشود و مداخله کند،واقعاً در حال مشاهده نیستید.شما هنگامی می‌توانید واقعاً مشاهده و گوش کنید که مشاهده و گوش کردنتان از متن سکوت باشد.

مواجه با خود

همه در حال دویدن و دویدن هستند اما در جهان هیچ جایی برای گریختن از خود وجود ندارد.در نهایت هر کسی باید با خودش مواجه شود و با آن خود واقعی اش در سکوتی ژرف ملاقات کند و نغمه های سپید و بی صدایش را بشنود و در سکوت به آگاهی ناب الهی وارد شود.

سکوت، تطهیر می کند و شفابخش است و نیرو می دهد رازها را می گشاید و شما را با خودتان روبه رو می کند.فرار روبه بیرون مُسَکِنی موقت است اما روبرو شدن با خود حقیقی ات درمان است.

مشاهده کردن

مشاهده کردن یعنی یافتن آینه‌ای که در درون شماست؛ و هنگامی که این آینه را پیدا کردین معجزه‌ها شروع به اتفاق‌ افتادن می‌کنند. هنگامی که افکار خود را مشاهده می‌کنید، آنها شروع به ناپدید شدن می‌کنند، سپس با آرامش و سکوت بی‌نظیری مواجه می‌شوید که تا آن زمان کلاً از آن بی‌خبر بودید. هنگامی که حالات مختلف خود مثل عصبانيت، ناراحتی، غم و حتی شادی خود را آگاهانه مشاهده می‌کنید، آنها نیز ناپدید می‌شوند و تجربه عالی‌تری از آرامش و سکوت را خواهید داشت. و زمانی که دیگر چیزی برای مشاهده کردن وجود نداشته باشد، یک تحول و دگرگونی عظیم اتفاق می‌افتد؛ در آن زمان انرژیِ مشاهده به سوی خودش باز می‌گردد چون مانعی وجود ندارد که این انرژی با آن برخورد کند. هنگامی که هیچ مانعی در برابر مشاهدهٔ شما وجود نداشته باشد شما به اشراق رسیده و کامل شده‌اید.

به مراقبه بنشین و به سکوت گوش بسپار،آنگاه از میان سکوت نوایی فرشته‌گون در گوشت زمزمه خواهد کرد،این صوت رمز عبور است! آنگاه درهای ملکوت گشوده شده، تو تجربیات اشراقی خواهی یافت.

لحظه رستگاری

دعای حقیقی بیشتر گوش دادن است تا سخن گفتن،وقتی که ساکت باشی خدا سخن می‌گوید و زمانی که سخن بگویی او ساکت می‌شود.و مراقبه چیزی نیست جز نیایشی در اوج سکوت.برو، همچنان برو تا به نقطه‌ای برسی كه هيچ آرزويی باقی نمانده باشد.آن لحظه، لحظه كاميابی،‌ لحظه شادمانی و لحظه رستگاری است…

ارتباط

هنگامی که به درختی نگاه میکنی و سکوت و سکونِ آن را درک می کنی خودت نیز ساکن می شوی و در سطح بسیار عمیقی با آن ارتباط برقرار میکنی،به همین ترتیب نیز با هر چه که از طریقِ سکوت و سکون ارتباط برقرار کنی، احساسِ یگانگی،عشق و وحدت می نمایی این احساسِ یگانگی و یکی بودن با همه ی موجودات همان عشقِ حقیقی است.

صدای خداوند سکوت است اگر واقعاً میخواهید با او ارتباط برقرار کنید نخست باید با سکوت ذهن خودتان انجام شود.زیبایی وجود تو، زیبایی جهان هستی است.سکوت وجود تو، زبانی است که جهان هستی درک میکند.

موقعیت ها

لائوتسه می‌گوید:موقعیتی را که در آن قرار دارید بپذیرید. بدون شک برای شما مناسب است که در آن قرار گرفته‌اید.باید بدانید که این خداوند است که شما را در موقعیت خاصی قرار می‌دهد.بنابراین نباید آن را رد کنید،زیرا فرصتی است برای رشد و پیشرفت شما.اگر در صدد فرار برآیید،امکان رشد را از خود می‌گیرید.هستی از شما مواظبت می‌کند.بدون دلیل و به طور اتفاقی چیزی به شما داده نمی‌شود.هیچ چیز اتفاقی نیست.آنچه را که نیاز دارید به شما داده می‌شود.

هر چیزی که به سوی ما می‌آید،درسی است از جانب خداوند؛باید آن را بپذیریم‌.هر چیزی که در راه پیشرفت مورد نیاز است،همیشه برایتان فراهم می‌گردد.هستی چون مادری دلسوز از شما حمایت و نگهداری می‌کند.بنابراین نگران نباشید.در عوض فرصت‌ها را مغتنم بشمارید. باید از این دنیای پُر کشمکش و هیاهوی دائمی بیرونی بهره بجویید. باید ناظر و شاهد رویدادهای آن باشید،و یاد بگیرید که از آنها تأثیر نپذیرید.اگر بتوانید در حین گرفتاری‌های عادی زندگی،سکوت خود را حفظ کنید، هیچ چیز نمی‌تواند بر شما اثر بگذارد و این یک پیشرفت واقعی است.

تجلی آرزوها

سکون نخستین شرط برای تجلی آرزوهای توست.زیرا در سکون و سکوت است که تو با میدان استعداد ذاتی خالص که بی نهایت جزئیات را برایت هماهنگ می سازد، اتصال می یابی.

در جستجوی اسرار نباش تو خود منشا تمامی اسرار و سرّ کائنات هستی،خود را بشناس که تنها سرّ ازلی و جاویدان هستی.کسی که می‌خواهد یک سلطان باشد، باید خود را فتح کند، نه جهان را و این‌کار، با سکون و مراقبه میسر می‌گردد.

سکوت درون

سکوت درون ذکر جلیلی است که ما را به خداوند نزدیک می کند.به قلب خودت گوش بده،ساکت باش و به صدای کوچک و آرامی که از درونت جاریست گوش بده.باید سبک شد،باید پرواز کرد تا به نور خدا رسید.

رنجش

وقتی از کسی می‌رنجی از خودت بپرس :

این کیست که می‌رنجد؟

آنگاه سکوت کن تا پاسخ را بشنوی،اگر فقط به این پرسش نگاه کنی خواهی دید کسی که به تو صدمه می‌زند خود تو هستی زیرا:

رنج را می پذیری و به رنج اجازه می‌دهی هست شود.

حقیقت

لازمه یافتن حقیقت این است که بسیاری از کارهای عبث را رها کنیم.هنگامی که به سکوت در اعمال می رسی،سکوتی ژرف در کارهایت حقیقت در تو رخ می دهد همچون چشمه ای که ناگهان در تو بجوشد.

در درون شما سکوت است. همیشه اینجا است، ثابت و بدون حرکت. او کاری را انجام نمی دهد. از این موضوع آگاه باشید. او به سادگی اینجا است.اما از جایی نرسیده است. در اینجا شما شخص نیستید.در سکوت، شما بدون تاریخچه، نام و شکل هستید.اکنون آن فضا را تشخیص دهید که چقدر ساده است.این اساس فعالیت است اما خودش در هیچ فعالیتی شرکت نمی کند.این موضوع را اکنون در یبابید و تایید کنید و در آرامش بمانید.

پیش از تصمیم گیری

باید پیش از تصمیم گیری در مورد امور مهم در سکوت بنشینید، و از خداوند یاری بخواهید تا  نیرو و توانایی شما از قدرت خداوند سرشار گردد. نهفته در ذهن شما ذهن اوست و نهفته در نیروی اراده شما قدرت اراده اوست.

دست از جستجوی خوشبختی در بیرون بردار،گمشده‌ات درون توست!آن خورشید درخشان هم اکنون در درون توست!تو روحی عظیم هستی که سرچشمه‌ی قدرت و عشق و آفرینش است.در سکوت به مراقبه بنشین، تا خود را به یادآوری.

سکوت آگاهانه

سکوت، به‌ ما مجال دیدن و شنیدن می‌دهد

سکوت، به‌ ما فرصت یادگیری و رشد می‌دهد

سکوت، به‌ ما امکان تغییر و تحول و استحاله می‌دهد

پس، سکوتی آگاهانه اختیار کنید و در حد ضرورت صحبت کنید تا بتوانید به‌خوبی جهان اطرافتان را ببینید و به‌ وضوح صدای آن را بشنوید تا ادراک درستی از جهان اطرافتان و آدمیان اطرافتان داشته باشید

این نوع مشاهده و گوش دادن در سکوت، بینش خاصی به آدمی‌ می‌دهد گویی به تابلویی یا فیلمی از بیرون تماشا می‌کنيد از این رو درگیر آن صحنه و واقعه نمی‌شوید ولی در عین حال نکات و جزئیات آن واقعه را به خوبی و روشنی دریافت می‌کنيد.

این شیوه از بیرون، نظاره‌گر بودن در سکون؛ دانش، بینش و منش ِتازه‌ای به شما می‌دهد…

گوش دادن

شنیدن آموختن است زیرا وقتی در سکوت گوش میدهی،کل هستی شروع به حرف زدن با تو می کند.وقتی کاملا ساکتی ،بهترین لحظه برای آموختن است زندگی زمانی رازهایش را برملا می کند که در سکوت باشی.با خودت در سکون و آرامش باش.آرامشی چنان ژرف که هیچ وَزِشی،جریان آنرا برهم نزند.

تعلیم

خداوند در تاریکی خلق می کند و در سکوت تعلیم می دهد.عَدَم، کارخانهء اوست و سکوت، کارگاهِ اوست.اگر می خواهی تولّدی نوین یابی،به عَدَم رو،و آنگاه برای اینکه تعلیمی نو بیابی،در خلوت سکنی گزین،از خویش و در خویش فنا شو،تا خالقِ چیره دست دوباره بسازدت.

در ذهن ما همه‌ی صداها همزمان در حال انتشارند و آنقدر هیایو وجود دارد که ما قادر به شنیدن نجوای آرام خداوند نیستیم.سکوت کن،تا نجوای خداوند را از درونت بشنوی.

سكوت طلاست

سكوت،طلاست؛آن يك قدرت الهى و انرژى بى اندازه دارد.سعى كنيد توجهتان را به سكوت بيشتر از صداها معطوف كنيد.توجه كردن به سكوتِ بيرون باعث آرامش درون ميشود :ذهن ساكت ميشود.هر صدايى از آن متولد ميشود و به سكوت باز ميگردد و زندگی توسط سکوت احاطه شده است.سکوت،صدا را موجود میسازد.حقيقي و ذاتى ست اما جزء غيرقابل توضيحِ هر صدايي ،هر نت موسيقى ،هر آهنگى و هر كلامى است .آن غيرقابل توضيح ،در دنيا به عنوان سكوت معرفي ميشود.تنها كارى كه بايد انجام دهيد توجه كردن به آن است .

معلم معنوی نیسارگاداتا ماهاراج می گوید:

فهم و خرد ،سکوت به همراه می‌آورد،نه سخن.

طبیعت

فقط زمانی که از درون ساکت هستید می‌توانید به سکون صخره ها، گیاهان و حیوانات دسترسی پیدا کنید. فقط زمانی می‌توان با طبیعت در عمیق ترین سطح و ورای احساس جدایی رابطه برقرار کرد که ذهن پر سر و صدا فرو نشیند. فکر کردن مرحله ای است در تکامل زندگی. وجود طبیعت سکون مقدسی است که مقدم بر بوجود آمدن افکار است. طبیعت می تواند شما را به سكوت وادارد. این هدیه ای است برای شما و هنگامی که طبیعت را مشاهده می‌کنید و در فضای سکون به آن ملحق می‌شوید؛ این فضا به هوشیاری شما نفوذ می‌کند. این هدیه شماست به طبیعت از طریق شما طبیعت از خود هوشیار می‌شود. طبیعت منتظر شماست، هم چنان که برای میلیون ها سال منتظر بود.

شنیدن

برای شنیدن صدای قلب خردمندت فضا و سکوت لازم را ایجاد کن.جستجو در بیرون را متوقف کن،آنچه جستجو می کنی آن آرام جان که در پی آنی در درون تو آرمیده.

رابطه ی واقعی ، از میان حرف های گفته شده نیست بلکه در میان سکوتیست که سرشارست از حس آرامش و سرور.آنگاه که ذهن هایتان در برابر هم خاموش شود و نجوای قلب هایتان به گفتگو نشینند.

در سکوت ، بیشتر می بینیم و احساس می کنیم. اگر در آن  عمیق شوید،کلام تان برای اولین بار معنای راستین خواهد یافت و دیگر تنها کلماتی توخالی نخواهد بود،بلکه شکوه درونی تان را بیان می کند.

زبان سکوت

حقیقت با دانش کشف نمی شود با سکوت کشف می شود.آن،زبانی است که هستی آن را می فهمد.آرامش و سکوت  از درون می آید آن را در بیرون جستجو نکن.به الوهیت اجازه بده تمام آنچه را که در تو پنهان است پیش بیاورد.اگر چسبیدن را رها کنی و اجازه دهی همه چیز خود به خود جاری شود ، رها خواهی شد. اینگونه همه چیز را دگرگون کرده و هر جا که باشی در آرامش خواهی بود.

شکوفایی وجود

تو قطره ای هستی جدا شده از اقیانوس عشق الهی،تنها  افکارت این جدایی را بوجود آورده است.کافیست سکوت کنی و وارد اقیانوس گردی.به گلی که در سکوت بعد از طوفان شکوفه می زند نگاه کن ،نه قبل از آن،شکوفایی وجودت فقط وقتی اتفاق می افتد که آرامش واقعی بر تو رخ داده باشد ، نه قبل از آن . نمی توانی گل را به زور باز کنی ، خودش باز می شود .نمی توانی وجودت را مجبور به باز شدن کنی؛امکانش نیست ، گل خودش باز می شود،تنها خاکی که لازم دارد سکوت خود انگیخته است ،نه سکوت پرورش یافته .از میان طوفان بگذر و اجازه بده آرامش واقعی خودش بیاید آنگاه وجودت شکوفا خواهد شد،نه قبل از آن .

تسلیم

فقط وقتی ساکن (در آرامش و سکون و خاموشی) هستی، وقتی دست از تلاش بر می داری، وقتی رها می کنی، انجام می شود. چون وقتی رها می کنی، واگذار کرده ای. وقتی تمام امیدهایت برای رسیدن به جایی یا حالتی (خودآگاهی یا …) را رها کرده ای ،به تمامی تسلیم شده ای و واگذار کرده ای و این یک نشانه خوب است. تو ایگو، افکار و احساسات خود را واگذار (تسلیم) کرده ای و ساکن شده ای. در این ساکن بودن، در این خاموشی و آرامش است که چیزها شروع به اتفاق افتادن می کنند. نه وقتی تو سر و صدا می کنی، بلکه وقتی که خاموش و ساکتی.

سکوت تنها هنگامی زیباست که ریشه در آگاهی داشته باشد،با آگاهی،آن دارای عمق، فراوانی، رضایت خاطر،خشنودی و از شادی لبریز است. بدون آگاهی، سکوت کاملا خالی، تاریک، یاس آور و غم انگیز است.

معنی سکوت

سکوت در اثر بستن دهان نیست

در اثر باز کردن فکر است،

هر چه فکر بازتر، سکوت بیشتر،

هر چه فکر بسته تر، دهان بازتر!

سامادهی

ساکت بودن همه چیز است.سکوت به معنای حرف نزدن نیست،به معنای نبود دغدغه است.هیچ کاری نکن، فقط بنشین و نظاره گر جریان فکرها و دغدغه ها باش،فقط ناظر باش. بیداری و نظارت،آغازگر آزادی از مزاحمت و دستکاری های ذهن است. زوال دغدغه ها، آغاز آگاهی ست.سامادهی یعنی این.

رازها

ﺳﮑﻮﺕ ، ﺗﻄﻬﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.،ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﯿﺮﻭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ. ﺭﺍﺯﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﻭﺑﻪ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.

ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺷﻤﺎ ﮐﯿﺴﺘﯿﺪ؟

برای خودشناسی و شناخت خویشتن،نیاز به سکوت درونی دارید.تا عمیق تر گردید و پرده ها کنار روند آنگاه جلوه هایی از حقیقت را خواهید دید.